Açıklama
XIII. asrın son yarısı ile XIV. asrın ilk yarısında yaşamış olan Dâvûd el-Kayserî,İbnü’l-Arabî sonrası tasavvufunun en önemli konusu olan vahdet-i vücûdanlayışını felsefi bir dil kullanarak anlatmıştır. Bu yönüyle, teorik bilgi ile keşfî ilmi birleştiren tefekkür tarzına sahip İslâm âlimlerinin başında gelmektedir. Osmanlı Devleti’nde kurulan ilk medreseninbaşmüderrisi olan Davud el-Kayserî’nin varlığa ilişkin tasavvufî yorumu İran, Arap ve Hint kültürleri üzerinde derin etkiye sahiptir.
“Tasavvuf İlmine Giriş” ismi ile yayınlanan elinizdeki eser Dâvûd el-Kayserî’nin iki risâlesinin tercümesinden oluşmaktadır.
İlk risâlede tasavvuf ilminin tanımı, hakkın isim ve sıfatları, varlığın mertebeleri, peygamberlik, velilik, cem, tevhid ve hilafet gibi kavramlar vahdet-i vücud anlayışı ile açıklanmaktadır. Diğer risâle ise aynı zamanda Dâvûd el-Kayserî’nin şeyhi olan Abdürrezzak Kâşânî’nin vahdet-i vücûd anlayışı çerçevesinde telif ettiği Kur’an tefsirinin ilk cümlesinin şerhidir.
